Ik geloof er sterk in dat geluk een keuze is. Ja, dat is mijn eerlijke mening. Maar als ik deze mening uit, krijg ik altijd reacties of mail van mensen die het niet met me eens zijn, waardoor ik de vraag wil stellen.
Het argument van mensen die beweren dat geluk geen keuze is, is dat sommige mensen bijvoorbeeld in een oorlogsgebied geboren worden of betrokken raken bij een tragisch ongeluk waarbij ze twee benen verliezen. Nou, ik ben het ermee eens dat je de externe factoren van het leven die zich om je heen afspelen niet kunt controleren, maar je kunt wel je hersenen en hoe je erop reageert controleren . Stel dat ik in een oorlogsgebied geboren word en alles verlies wat ik heb. Zou het mijn leven op enigerlei wijze verbeteren als ik zou klagen en zeggen dat alles waardeloos is? Nee. Maar zou het mijn leven verbeteren als ik me zou concentreren op de positieve aspecten van mijn leven en mijn uiterste best zou doen om weg te komen uit het oorlogsgebied en een leven te creëren dat ik wil leiden? Waarschijnlijk wel.
Wat we voelen, zijn de dingen die we ons brein vertellen te voelen. Ja, WIJ vertellen het brein wat we willen voelen. Niet andersom. Het brein is niet een wezentje dat in ons leeft en ons vertelt of we gelukkig of niet gelukkig moeten zijn.
Een van de redenen waarom zelfhulpboeken werken, is omdat we willen dat ze werken. Wanneer je een boek koopt dat je helpt een bepaald aspect van je leven te verbeteren, heb je al besloten dat je dit aspect wilt verbeteren. Je hebt je mindset veranderd. Je mindset veranderen is de eerste stap naar een gelukkiger leven, en het is eigenlijk makkelijker dan veel mensen denken.
Gisteren had ik een lange dag met twee vergaderingen in Den Haag. Toen ik rond 19.00 uur op het Centraal Station in Amsterdam aankwam, ging ik meteen naar een bijkletsdiner met een vriendin. Toen ik om 9.00 uur thuiskwam, plofte ik op de bank en las een van de vele boeken die ik las ter voorbereiding op het boek dat ik aan het schrijven ben. Het hoofdstuk ging over hoe je je sociale leven kunt verbeteren om een meer bevredigend leven te creëren, en ik las:
" Zeg ja. Feestjes, barbecues, diners, theaterbezoekjes – mensen nodigen ons voortdurend uit voor evenementen, maar vaak zeggen we nee omdat we het te druk hebben, er geen energie voor hebben of het gewoon niet ons ding is. Nu is het tijd voor een nieuw ritueel: ja zeggen."
Ik schreef "zeg ja" op mijn aantekeningen en las verder. Om 22.30 uur kreeg ik een berichtje van een vriendin met de vraag of ik met haar en haar vriendin mee wilde gaan. Ik wilde eigenlijk alleen maar antwoorden: "Nee, het spijt me. Ik ben moe en heb morgen om 19.00 uur yogales." Toen herinnerde ik me wat ik net had gelezen. In plaats daarvan schreef ik: "Klinkt goed, ik zie je over 22.00 uur." Ik ging erheen, had een erg leuke avond en slaagde er toch in om de volgende dag om 19.00 uur naar yoga te gaan. Het draait allemaal om je mindset, toch?
In de bar raakten we aan de praat met een meisje. Ze zei: "Nou, ik ben advocaat, maar het is eigenlijk heel saai." Ik zei haar meteen dat je NOOIT moet zeggen dat iets wat je doet saai is, en dit zijn de redenen:
- Als je zegt dat iets waar je meer dan 40 uur per week mee bezig bent saai is, wat zegt dat dan over jou? Dat je een saai persoon bent. En wil ik tijd doorbrengen met een saai persoon? Nee.
- Je bent zwak. Als je echt vindt dat je baan saai is en je blijft ermee doorgaan, kom je in mijn ogen over als een zwak persoon. Iemand die een probleem erkent en er vervolgens niets aan doet.
- Het wordt een self-fulfilling prophecy . Als je zegt dat iets saai is, zal je brein je ervan overtuigen dat het saai is en worden je gedachten werkelijkheid.
Je kunt dus al een heel eind komen door simpelweg je mindset te veranderen . En je kunt beginnen met te geloven dat geluk een keuze is en dat jij ervoor kiest om gelukkig te zijn – je hebt altijd de regie over je eigen leven.
Alina
